Weer een gat te dichten
Door: Luuk Wink
Terneergeslagen zit hij tegenover mij als hij zijn verhaal doet. Hij weet niet meer hoe hij met zijn team om moet gaan en welke antwoorden hij nu weer moet geven. Een ieder die hij spreekt heeft dezelfde uitdaging. Hoge kosten maken het voor hem en ook voor zijn medewerkers onmogelijk om leuke, maar ook vooral goede dingen te doen. Het lijkt wel alsof de gelddruk steeds groter wordt. Hij weet het niet meer en verwacht antwoord van mij.
“Help me, want ik zie het even niet meer..”
Al 16 jaar is hij succesvol in zijn manier van handelen, zijn manier van zaken doen en vooral in zijn manier van managen. Natuurlijk met de nodige ups en downs, maar zeker met bevlogenheid, elan en lef. Zelfs tegenslagen als ziekte, langdurig uitval van personeel en corona jaren hebben geen grip gekregen op de positieve inslag. Sterker nog, ondanks dit groeit zijn dienstverlening en zijn team tegen de markt in. Klaarblijkelijk doen ze iets heel goed en werkt het in de markt en voor de klanten.
Is het nu dan heel anders? Hoe kan het zijn dat hij dan toch dit gevoel heeft? Wat is er veranderd in zijn manier van denken? Misschien wel de belangrijkste vraag: hoe komen we weer terug op het peil van energie, lol en passie? Of is dit er nog zeker en moet het enkel even opgepoetst worden?
Kort nadat het benoemd is, komen we samen tot de conclusie dat er niet heel veel veranderd is, maar dat de focus een klein tikje verschoven is. Het vizier is beïnvloed en staat een beetje scheef. Met een scheef vizier wordt het lastig om goed te schieten, is mij ooit verteld.
Een kort gesprek volgt. Wat gaat er wel goed en waar mogen we samen wel trots op zijn? Wat heb je gedaan om dat te bereiken en hoe kunnen we dat gevoel vaker bereiken? Wat deed je en vooral wat deed je niet? Een glimlach ontstaat bij het vertellen over het team, de groei die doorgemaakt wordt, de inzet die gezien wordt en vooral het meedenken. “We doen het samen goed”.
Wat is er dan nu zo anders, wat niet kan worden opgevangen? Helemaal niets.
Hoewel er wel weer nieuwe gaten ontstaan door energiekosten, koopkracht verandering, verplichtingen die nagekomen moeten worden en natuurlijk ook vormen van corona die op de loer liggen. Jouw focus bepaalt. Immers, alles wat aandacht krijgt groeit.
“Ook dat kunnen we aan”, hoor ik hem zeggen. Het vuur is te zien in zijn ogen en hij gaat er weer voor.
“En door”, sluit hij het gesprek af.
Een laatste veeg over de spiegel maakt ook de reflectie weer helder.
Mooi hoor. Af en toe spiegelen!
‘Lees ook:
